ενηρέμησις

ἐνηρέμησις, η (Α) [ενηρεμώ]

1. ηρέμηση, ησυχία, ακινησία, ανάπαυλα σε κάτι

2. μουσ. η στάση τού μουσικού τόνου σε κάποιο ύψος.